إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | سَدَنَ | يَسْدُنُ | يَسْدُنَ | يَسْدُنْ | يَسْدُنَنَّ | ||
هِيَ | سَدَنَتْ | تَسْدُنُ | تَسْدُنَ | تَسْدُنْ | تَسْدُنَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | سَدَنَا | يَسْدُنَانِ | يَسْدُنَا | يَسْدُنَا | يَسْدُنَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | سَدَنَتَا | تَسْدُنَانِ | تَسْدُنَا | تَسْدُنَا | تَسْدُنَانِّ | ||
هُمْ | سَدَنُوا | يَسْدُنُونَ | يَسْدُنُوا | يَسْدُنُوا | يَسْدُنُنَّ | ||
هُنَّ | سَدَنَّ | يَسْدُنَّ | يَسْدُنَّ | يَسْدُنَّ | يَسْدُنَّانِّ | ||
أَنْتَ | سَدَنْتَ | تَسْدُنُ | اُسْدُنْ | تَسْدُنَ | تَسْدُنْ | تَسْدُنَنَّ | اُسْدُنَنَّ |
أَنْتِ | سَدَنْتِ | تَسْدُنِينَ | اُسْدُنِي | تَسْدُنِي | تَسْدُنِي | تَسْدُنِنَّ | اُسْدُنِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سَدَنْتُمَا | تَسْدُنَانِ | اُسْدُنَا | تَسْدُنَا | تَسْدُنَا | تَسْدُنَانِّ | اُسْدُنَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سَدَنْتُمَا | تَسْدُنَانِ | اُسْدُنَا | تَسْدُنَا | تَسْدُنَا | تَسْدُنَانِّ | اُسْدُنَانِّ |
أَنْتُمْ | سَدَنْتُم | تَسْدُنُونَ | اُسْدُنُوا | تَسْدُنُوا | تَسْدُنُوا | تَسْدُنُنَّ | اُسْدُنُنَّ |
أَنْتُنَّ | سَدَنْتُنَّ | تَسْدُنَّ | اُسْدُنَّ | تَسْدُنَّ | تَسْدُنَّ | تَسْدُنَّانِّ | اُسْدُنَّانِّ |
أَنَا | سَدَنْتُ | أَسْدُنُ | أَسْدُنَ | أَسْدُنْ | أَسْدُنَنَّ | ||
نَحْنُ | سَدَنَّا | نَسْدُنُ | نَسْدُنَ | نَسْدُنْ | نَسْدُنَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | سُدِنَ | يُسْدَنُ | يُسْدَنَ | يُسْدَنْ | يُسْدَنَنَّ |
هِيَ | سُدِنَتْ | تُسْدَنُ | تُسْدَنَ | تُسْدَنْ | تُسْدَنَنَّ |
هُمَا - مذكر | سُدِنَا | يُسْدَنَانِ | يُسْدَنَا | يُسْدَنَا | يُسْدَنَانِّ |
هُمَا - مؤنث | سُدِنَتَا | تُسْدَنَانِ | تُسْدَنَا | تُسْدَنَا | تُسْدَنَانِّ |
هُمْ | سُدِنُوا | يُسْدَنُونَ | يُسْدَنُوا | يُسْدَنُوا | يُسْدَنُنَّ |
هُنَّ | سُدِنَّ | يُسْدَنَّ | يُسْدَنَّ | يُسْدَنَّ | يُسْدَنَّانِّ |
أَنْتَ | سُدِنْتَ | تُسْدَنُ | تُسْدَنَ | تُسْدَنْ | تُسْدَنَنَّ |
أَنْتِ | سُدِنْتِ | تُسْدَنِينَ | تُسْدَنِي | تُسْدَنِي | تُسْدَنِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سُدِنْتُمَا | تُسْدَنَانِ | تُسْدَنَا | تُسْدَنَا | تُسْدَنَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سُدِنْتُمَا | تُسْدَنَانِ | تُسْدَنَا | تُسْدَنَا | تُسْدَنَانِّ |
أَنْتُمْ | سُدِنْتُم | تُسْدَنُونَ | تُسْدَنُوا | تُسْدَنُوا | تُسْدَنُنَّ |
أَنْتُنَّ | سُدِنْتُنَّ | تُسْدَنَّ | تُسْدَنَّ | تُسْدَنَّ | تُسْدَنَّانِّ |
أَنَا | سُدِنْتُ | أُسْدَنُ | أُسْدَنَ | أُسْدَنْ | أُسْدَنَنَّ |
نَحْنُ | سُدِنَّا | نُسْدَنُ | نُسْدَنَ | نُسْدَنْ | نُسْدَنَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | سَدَّى | يُسَدِّي | يُسَدِّيَ | يُسَدِّ | يُسَدِّيَنَّ | ||
هِيَ | سَدَّتْ | تُسَدِّي | تُسَدِّيَ | تُسَدِّ | تُسَدِّيَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | سَدَّيَا | يُسَدِّيَانِ | يُسَدِّيَا | يُسَدِّيَا | يُسَدِّيَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | سَدَّتَا | تُسَدِّيَانِ | تُسَدِّيَا | تُسَدِّيَا | تُسَدِّيَانِّ | ||
هُمْ | سَدَّوْا | يُسَدُّونَ | يُسَدُّوا | يُسَدُّوا | يُسَدُّنَّ | ||
هُنَّ | سَدَّيْنَ | يُسَدِّينَ | يُسَدِّينَ | يُسَدِّينَ | يُسَدِّينَانِّ | ||
أَنْتَ | سَدَّيْتَ | تُسَدِّي | سَدِّ | تُسَدِّيَ | تُسَدِّ | تُسَدِّيَنَّ | سَدِّيَنَّ |
أَنْتِ | سَدَّيْتِ | تُسَدِّينَ | سَدِّي | تُسَدِّي | تُسَدِّي | تُسَدِّنَّ | سَدِّنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سَدَّيْتُمَا | تُسَدِّيَانِ | سَدِّيَا | تُسَدِّيَا | تُسَدِّيَا | تُسَدِّيَانِّ | سَدِّيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سَدَّيْتُمَا | تُسَدِّيَانِ | سَدِّيَا | تُسَدِّيَا | تُسَدِّيَا | تُسَدِّيَانِّ | سَدِّيَانِّ |
أَنْتُمْ | سَدَّيْتُم | تُسَدُّونَ | سَدُّوا | تُسَدُّوا | تُسَدُّوا | تُسَدُّنَّ | سَدُّنَّ |
أَنْتُنَّ | سَدَّيْتُنَّ | تُسَدِّينَ | سَدِّينَ | تُسَدِّينَ | تُسَدِّينَ | تُسَدِّينَانِّ | سَدِّينَانِّ |
أَنَا | سَدَّيْتُ | أُسَدِّي | أُسَدِّيَ | أُسَدِّ | أُسَدِّيَنَّ | ||
نَحْنُ | سَدَّيْنَا | نُسَدِّي | نُسَدِّيَ | نُسَدِّ | نُسَدِّيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | سُدِّيَ | يُسَدَّى | يُسَدَّى | يُسَدَّ | يُسَدَّيَنَّ |
هِيَ | سُدِّيَتْ | تُسَدَّى | تُسَدَّى | تُسَدَّ | تُسَدَّيَنَّ |
هُمَا - مذكر | سُدِّيَا | يُسَدَّيَانِ | يُسَدَّيَا | يُسَدَّيَا | يُسَدَّيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | سُدِّيَتَا | تُسَدَّيَانِ | تُسَدَّيَا | تُسَدَّيَا | تُسَدَّيَانِّ |
هُمْ | سُدُّوا | يُسَدَّوْنَ | يُسَدَّوْا | يُسَدَّوْا | يُسَدُّنَّ |
هُنَّ | سُدِّينَ | يُسَدَّيْنَ | يُسَدَّيْنَ | يُسَدَّيْنَ | يُسَدَّيْنَانِّ |
أَنْتَ | سُدِّيتَ | تُسَدَّى | تُسَدَّى | تُسَدَّ | تُسَدَّيَنَّ |
أَنْتِ | سُدِّيتِ | تُسَدَّيْنَ | تُسَدَّيْ | تُسَدَّيْ | تُسَدَّيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سُدِّيتُمَا | تُسَدَّيَانِ | تُسَدَّيَا | تُسَدَّيَا | تُسَدَّيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سُدِّيتُمَا | تُسَدَّيَانِ | تُسَدَّيَا | تُسَدَّيَا | تُسَدَّيَانِّ |
أَنْتُمْ | سُدِّيتُم | تُسَدَّوْنَ | تُسَدَّوْا | تُسَدَّوْا | تُسَدُّنَّ |
أَنْتُنَّ | سُدِّيتُنَّ | تُسَدَّيْنَ | تُسَدَّيْنَ | تُسَدَّيْنَ | تُسَدَّيْنَانِّ |
أَنَا | سُدِّيتُ | أُسَدَّى | أُسَدَّى | أُسَدَّ | أُسَدَّيَنَّ |
نَحْنُ | سُدِّينَا | نُسَدَّى | نُسَدَّى | نُسَدَّ | نُسَدَّيَنَّ |