إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | نَفَى | يَنْفِي | يَنْفِيَ | يَنْفِ | يَنْفِيَنَّ | ||
هِيَ | نَفَتْ | تَنْفِي | تَنْفِيَ | تَنْفِ | تَنْفِيَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | نَفَيَا | يَنْفِيَانِ | يَنْفِيَا | يَنْفِيَا | يَنْفِيَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | نَفَتَا | تَنْفِيَانِ | تَنْفِيَا | تَنْفِيَا | تَنْفِيَانِّ | ||
هُمْ | نَفَوْا | يَنْفُونَ | يَنْفُوا | يَنْفُوا | يَنْفُنَّ | ||
هُنَّ | نَفَيْنَ | يَنْفِينَ | يَنْفِينَ | يَنْفِينَ | يَنْفِينَانِّ | ||
أَنْتَ | نَفَيْتَ | تَنْفِي | اِنْفِ | تَنْفِيَ | تَنْفِ | تَنْفِيَنَّ | اِنْفِيَنَّ |
أَنْتِ | نَفَيْتِ | تَنْفِينَ | اِنْفِي | تَنْفِي | تَنْفِي | تَنْفِنَّ | اِنْفِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | نَفَيْتُمَا | تَنْفِيَانِ | اِنْفِيَا | تَنْفِيَا | تَنْفِيَا | تَنْفِيَانِّ | اِنْفِيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | نَفَيْتُمَا | تَنْفِيَانِ | اِنْفِيَا | تَنْفِيَا | تَنْفِيَا | تَنْفِيَانِّ | اِنْفِيَانِّ |
أَنْتُمْ | نَفَيْتُم | تَنْفُونَ | اِنْفُوا | تَنْفُوا | تَنْفُوا | تَنْفُنَّ | اِنْفُنَّ |
أَنْتُنَّ | نَفَيْتُنَّ | تَنْفِينَ | اِنْفِينَ | تَنْفِينَ | تَنْفِينَ | تَنْفِينَانِّ | اِنْفِينَانِّ |
أَنَا | نَفَيْتُ | أَنْفِي | أَنْفِيَ | أَنْفِ | أَنْفِيَنَّ | ||
نَحْنُ | نَفَيْنَا | نَنْفِي | نَنْفِيَ | نَنْفِ | نَنْفِيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | نُفِيَ | يُنْفَى | يُنْفَى | يُنْفَ | يُنْفَيَنَّ |
هِيَ | نُفِيَتْ | تُنْفَى | تُنْفَى | تُنْفَ | تُنْفَيَنَّ |
هُمَا - مذكر | نُفِيَا | يُنْفَيَانِ | يُنْفَيَا | يُنْفَيَا | يُنْفَيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | نُفِيَتَا | تُنْفَيَانِ | تُنْفَيَا | تُنْفَيَا | تُنْفَيَانِّ |
هُمْ | نُفُوا | يُنْفَوْنَ | يُنْفَوْا | يُنْفَوْا | يُنْفُنَّ |
هُنَّ | نُفِينَ | يُنْفَيْنَ | يُنْفَيْنَ | يُنْفَيْنَ | يُنْفَيْنَانِّ |
أَنْتَ | نُفِيتَ | تُنْفَى | تُنْفَى | تُنْفَ | تُنْفَيَنَّ |
أَنْتِ | نُفِيتِ | تُنْفَيْنَ | تُنْفَيْ | تُنْفَيْ | تُنْفَيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | نُفِيتُمَا | تُنْفَيَانِ | تُنْفَيَا | تُنْفَيَا | تُنْفَيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | نُفِيتُمَا | تُنْفَيَانِ | تُنْفَيَا | تُنْفَيَا | تُنْفَيَانِّ |
أَنْتُمْ | نُفِيتُم | تُنْفَوْنَ | تُنْفَوْا | تُنْفَوْا | تُنْفُنَّ |
أَنْتُنَّ | نُفِيتُنَّ | تُنْفَيْنَ | تُنْفَيْنَ | تُنْفَيْنَ | تُنْفَيْنَانِّ |
أَنَا | نُفِيتُ | أُنْفَى | أُنْفَى | أُنْفَ | أُنْفَيَنَّ |
نَحْنُ | نُفِينَا | نُنْفَى | نُنْفَى | نُنْفَ | نُنْفَيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | نَافَى | يُنَافِي | يُنَافِيَ | يُنَافِ | يُنَافِيَنَّ | ||
هِيَ | نَافَتْ | تُنَافِي | تُنَافِيَ | تُنَافِ | تُنَافِيَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | نَافَيَا | يُنَافِيَانِ | يُنَافِيَا | يُنَافِيَا | يُنَافِيَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | نَافَتَا | تُنَافِيَانِ | تُنَافِيَا | تُنَافِيَا | تُنَافِيَانِّ | ||
هُمْ | نَافَوْا | يُنَافُونَ | يُنَافُوا | يُنَافُوا | يُنَافُنَّ | ||
هُنَّ | نَافَيْنَ | يُنَافِينَ | يُنَافِينَ | يُنَافِينَ | يُنَافِينَانِّ | ||
أَنْتَ | نَافَيْتَ | تُنَافِي | نَافِ | تُنَافِيَ | تُنَافِ | تُنَافِيَنَّ | نَافِيَنَّ |
أَنْتِ | نَافَيْتِ | تُنَافِينَ | نَافِي | تُنَافِي | تُنَافِي | تُنَافِنَّ | نَافِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | نَافَيْتُمَا | تُنَافِيَانِ | نَافِيَا | تُنَافِيَا | تُنَافِيَا | تُنَافِيَانِّ | نَافِيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | نَافَيْتُمَا | تُنَافِيَانِ | نَافِيَا | تُنَافِيَا | تُنَافِيَا | تُنَافِيَانِّ | نَافِيَانِّ |
أَنْتُمْ | نَافَيْتُم | تُنَافُونَ | نَافُوا | تُنَافُوا | تُنَافُوا | تُنَافُنَّ | نَافُنَّ |
أَنْتُنَّ | نَافَيْتُنَّ | تُنَافِينَ | نَافِينَ | تُنَافِينَ | تُنَافِينَ | تُنَافِينَانِّ | نَافِينَانِّ |
أَنَا | نَافَيْتُ | أُنَافِي | أُنَافِيَ | أُنَافِ | أُنَافِيَنَّ | ||
نَحْنُ | نَافَيْنَا | نُنَافِي | نُنَافِيَ | نُنَافِ | نُنَافِيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | نُوفِيَ | يُنَافَى | يُنَافَى | يُنَافَ | يُنَافَيَنَّ |
هِيَ | نُوفِيَتْ | تُنَافَى | تُنَافَى | تُنَافَ | تُنَافَيَنَّ |
هُمَا - مذكر | نُوفِيَا | يُنَافَيَانِ | يُنَافَيَا | يُنَافَيَا | يُنَافَيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | نُوفِيَتَا | تُنَافَيَانِ | تُنَافَيَا | تُنَافَيَا | تُنَافَيَانِّ |
هُمْ | نُوفُوا | يُنَافَوْنَ | يُنَافَوْا | يُنَافَوْا | يُنَافُنَّ |
هُنَّ | نُوفِينَ | يُنَافَيْنَ | يُنَافَيْنَ | يُنَافَيْنَ | يُنَافَيْنَانِّ |
أَنْتَ | نُوفِيتَ | تُنَافَى | تُنَافَى | تُنَافَ | تُنَافَيَنَّ |
أَنْتِ | نُوفِيتِ | تُنَافَيْنَ | تُنَافَيْ | تُنَافَيْ | تُنَافَيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | نُوفِيتُمَا | تُنَافَيَانِ | تُنَافَيَا | تُنَافَيَا | تُنَافَيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | نُوفِيتُمَا | تُنَافَيَانِ | تُنَافَيَا | تُنَافَيَا | تُنَافَيَانِّ |
أَنْتُمْ | نُوفِيتُم | تُنَافَوْنَ | تُنَافَوْا | تُنَافَوْا | تُنَافُنَّ |
أَنْتُنَّ | نُوفِيتُنَّ | تُنَافَيْنَ | تُنَافَيْنَ | تُنَافَيْنَ | تُنَافَيْنَانِّ |
أَنَا | نُوفِيتُ | أُنَافَى | أُنَافَى | أُنَافَ | أُنَافَيَنَّ |
نَحْنُ | نُوفِينَا | نُنَافَى | نُنَافَى | نُنَافَ | نُنَافَيَنَّ |