إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | حَفَضَ | يَحْفُضُ | يَحْفُضَ | يَحْفُضْ | يَحْفُضَنَّ | ||
هِيَ | حَفَضَتْ | تَحْفُضُ | تَحْفُضَ | تَحْفُضْ | تَحْفُضَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | حَفَضَا | يَحْفُضَانِ | يَحْفُضَا | يَحْفُضَا | يَحْفُضَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | حَفَضَتَا | تَحْفُضَانِ | تَحْفُضَا | تَحْفُضَا | تَحْفُضَانِّ | ||
هُمْ | حَفَضُوا | يَحْفُضُونَ | يَحْفُضُوا | يَحْفُضُوا | يَحْفُضُنَّ | ||
هُنَّ | حَفَضْنَ | يَحْفُضْنَ | يَحْفُضْنَ | يَحْفُضْنَ | يَحْفُضْنَانِّ | ||
أَنْتَ | حَفَضْتَ | تَحْفُضُ | اُحْفُضْ | تَحْفُضَ | تَحْفُضْ | تَحْفُضَنَّ | اُحْفُضَنَّ |
أَنْتِ | حَفَضْتِ | تَحْفُضِينَ | اُحْفُضِي | تَحْفُضِي | تَحْفُضِي | تَحْفُضِنَّ | اُحْفُضِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | حَفَضْتُمَا | تَحْفُضَانِ | اُحْفُضَا | تَحْفُضَا | تَحْفُضَا | تَحْفُضَانِّ | اُحْفُضَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | حَفَضْتُمَا | تَحْفُضَانِ | اُحْفُضَا | تَحْفُضَا | تَحْفُضَا | تَحْفُضَانِّ | اُحْفُضَانِّ |
أَنْتُمْ | حَفَضْتُم | تَحْفُضُونَ | اُحْفُضُوا | تَحْفُضُوا | تَحْفُضُوا | تَحْفُضُنَّ | اُحْفُضُنَّ |
أَنْتُنَّ | حَفَضْتُنَّ | تَحْفُضْنَ | اُحْفُضْنَ | تَحْفُضْنَ | تَحْفُضْنَ | تَحْفُضْنَانِّ | اُحْفُضْنَانِّ |
أَنَا | حَفَضْتُ | أَحْفُضُ | أَحْفُضَ | أَحْفُضْ | أَحْفُضَنَّ | ||
نَحْنُ | حَفَضْنَا | نَحْفُضُ | نَحْفُضَ | نَحْفُضْ | نَحْفُضَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | حُفِضَ | يُحْفَضُ | يُحْفَضَ | يُحْفَضْ | يُحْفَضَنَّ |
هِيَ | حُفِضَتْ | تُحْفَضُ | تُحْفَضَ | تُحْفَضْ | تُحْفَضَنَّ |
هُمَا - مذكر | حُفِضَا | يُحْفَضَانِ | يُحْفَضَا | يُحْفَضَا | يُحْفَضَانِّ |
هُمَا - مؤنث | حُفِضَتَا | تُحْفَضَانِ | تُحْفَضَا | تُحْفَضَا | تُحْفَضَانِّ |
هُمْ | حُفِضُوا | يُحْفَضُونَ | يُحْفَضُوا | يُحْفَضُوا | يُحْفَضُنَّ |
هُنَّ | حُفِضْنَ | يُحْفَضْنَ | يُحْفَضْنَ | يُحْفَضْنَ | يُحْفَضْنَانِّ |
أَنْتَ | حُفِضْتَ | تُحْفَضُ | تُحْفَضَ | تُحْفَضْ | تُحْفَضَنَّ |
أَنْتِ | حُفِضْتِ | تُحْفَضِينَ | تُحْفَضِي | تُحْفَضِي | تُحْفَضِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | حُفِضْتُمَا | تُحْفَضَانِ | تُحْفَضَا | تُحْفَضَا | تُحْفَضَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | حُفِضْتُمَا | تُحْفَضَانِ | تُحْفَضَا | تُحْفَضَا | تُحْفَضَانِّ |
أَنْتُمْ | حُفِضْتُم | تُحْفَضُونَ | تُحْفَضُوا | تُحْفَضُوا | تُحْفَضُنَّ |
أَنْتُنَّ | حُفِضْتُنَّ | تُحْفَضْنَ | تُحْفَضْنَ | تُحْفَضْنَ | تُحْفَضْنَانِّ |
أَنَا | حُفِضْتُ | أُحْفَضُ | أُحْفَضَ | أُحْفَضْ | أُحْفَضَنَّ |
نَحْنُ | حُفِضْنَا | نُحْفَضُ | نُحْفَضَ | نُحْفَضْ | نُحْفَضَنَّ |