إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | ذَأَفَ | يَذْأَفُ | يَذْأَفَ | يَذْأَفْ | يَذْأَفَنَّ | ||
هِيَ | ذَأَفَتْ | تَذْأَفُ | تَذْأَفَ | تَذْأَفْ | تَذْأَفَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | ذَأَفَا | يَذْأَفَانِ | يَذْأَفَا | يَذْأَفَا | يَذْأَفَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | ذَأَفَتَا | تَذْأَفَانِ | تَذْأَفَا | تَذْأَفَا | تَذْأَفَانِّ | ||
هُمْ | ذَأَفُوا | يَذْأَفُونَ | يَذْأَفُوا | يَذْأَفُوا | يَذْأَفُنَّ | ||
هُنَّ | ذَأَفْنَ | يَذْأَفْنَ | يَذْأَفْنَ | يَذْأَفْنَ | يَذْأَفْنَانِّ | ||
أَنْتَ | ذَأَفْتَ | تَذْأَفُ | اِذْأَفْ | تَذْأَفَ | تَذْأَفْ | تَذْأَفَنَّ | اِذْأَفَنَّ |
أَنْتِ | ذَأَفْتِ | تَذْأَفِينَ | اِذْأَفِي | تَذْأَفِي | تَذْأَفِي | تَذْأَفِنَّ | اِذْأَفِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | ذَأَفْتُمَا | تَذْأَفَانِ | اِذْأَفَا | تَذْأَفَا | تَذْأَفَا | تَذْأَفَانِّ | اِذْأَفَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | ذَأَفْتُمَا | تَذْأَفَانِ | اِذْأَفَا | تَذْأَفَا | تَذْأَفَا | تَذْأَفَانِّ | اِذْأَفَانِّ |
أَنْتُمْ | ذَأَفْتُم | تَذْأَفُونَ | اِذْأَفُوا | تَذْأَفُوا | تَذْأَفُوا | تَذْأَفُنَّ | اِذْأَفُنَّ |
أَنْتُنَّ | ذَأَفْتُنَّ | تَذْأَفْنَ | اِذْأَفْنَ | تَذْأَفْنَ | تَذْأَفْنَ | تَذْأَفْنَانِّ | اِذْأَفْنَانِّ |
أَنَا | ذَأَفْتُ | أَذْأَفُ | أَذْأَفَ | أَذْأَفْ | أَذْأَفَنَّ | ||
نَحْنُ | ذَأَفْنَا | نَذْأَفُ | نَذْأَفَ | نَذْأَفْ | نَذْأَفَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | ذُئِفَ | يُذْأَفُ | يُذْأَفَ | يُذْأَفْ | يُذْأَفَنَّ |
هِيَ | ذُئِفَتْ | تُذْأَفُ | تُذْأَفَ | تُذْأَفْ | تُذْأَفَنَّ |
هُمَا - مذكر | ذُئِفَا | يُذْأَفَانِ | يُذْأَفَا | يُذْأَفَا | يُذْأَفَانِّ |
هُمَا - مؤنث | ذُئِفَتَا | تُذْأَفَانِ | تُذْأَفَا | تُذْأَفَا | تُذْأَفَانِّ |
هُمْ | ذُئِفُوا | يُذْأَفُونَ | يُذْأَفُوا | يُذْأَفُوا | يُذْأَفُنَّ |
هُنَّ | ذُئِفْنَ | يُذْأَفْنَ | يُذْأَفْنَ | يُذْأَفْنَ | يُذْأَفْنَانِّ |
أَنْتَ | ذُئِفْتَ | تُذْأَفُ | تُذْأَفَ | تُذْأَفْ | تُذْأَفَنَّ |
أَنْتِ | ذُئِفْتِ | تُذْأَفِينَ | تُذْأَفِي | تُذْأَفِي | تُذْأَفِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | ذُئِفْتُمَا | تُذْأَفَانِ | تُذْأَفَا | تُذْأَفَا | تُذْأَفَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | ذُئِفْتُمَا | تُذْأَفَانِ | تُذْأَفَا | تُذْأَفَا | تُذْأَفَانِّ |
أَنْتُمْ | ذُئِفْتُم | تُذْأَفُونَ | تُذْأَفُوا | تُذْأَفُوا | تُذْأَفُنَّ |
أَنْتُنَّ | ذُئِفْتُنَّ | تُذْأَفْنَ | تُذْأَفْنَ | تُذْأَفْنَ | تُذْأَفْنَانِّ |
أَنَا | ذُئِفْتُ | أُذْأَفُ | أُذْأَفَ | أُذْأَفْ | أُذْأَفَنَّ |
نَحْنُ | ذُئِفْنَا | نُذْأَفُ | نُذْأَفَ | نُذْأَفْ | نُذْأَفَنَّ |