إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | نَتَشَ | يَنْتِشُ | يَنْتِشَ | يَنْتِشْ | يَنْتِشَنَّ | ||
هِيَ | نَتَشَتْ | تَنْتِشُ | تَنْتِشَ | تَنْتِشْ | تَنْتِشَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | نَتَشَا | يَنْتِشَانِ | يَنْتِشَا | يَنْتِشَا | يَنْتِشَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | نَتَشَتَا | تَنْتِشَانِ | تَنْتِشَا | تَنْتِشَا | تَنْتِشَانِّ | ||
هُمْ | نَتَشُوا | يَنْتِشُونَ | يَنْتِشُوا | يَنْتِشُوا | يَنْتِشُنَّ | ||
هُنَّ | نَتَشْنَ | يَنْتِشْنَ | يَنْتِشْنَ | يَنْتِشْنَ | يَنْتِشْنَانِّ | ||
أَنْتَ | نَتَشْتَ | تَنْتِشُ | اِنْتِشْ | تَنْتِشَ | تَنْتِشْ | تَنْتِشَنَّ | اِنْتِشَنَّ |
أَنْتِ | نَتَشْتِ | تَنْتِشِينَ | اِنْتِشِي | تَنْتِشِي | تَنْتِشِي | تَنْتِشِنَّ | اِنْتِشِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | نَتَشْتُمَا | تَنْتِشَانِ | اِنْتِشَا | تَنْتِشَا | تَنْتِشَا | تَنْتِشَانِّ | اِنْتِشَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | نَتَشْتُمَا | تَنْتِشَانِ | اِنْتِشَا | تَنْتِشَا | تَنْتِشَا | تَنْتِشَانِّ | اِنْتِشَانِّ |
أَنْتُمْ | نَتَشْتُم | تَنْتِشُونَ | اِنْتِشُوا | تَنْتِشُوا | تَنْتِشُوا | تَنْتِشُنَّ | اِنْتِشُنَّ |
أَنْتُنَّ | نَتَشْتُنَّ | تَنْتِشْنَ | اِنْتِشْنَ | تَنْتِشْنَ | تَنْتِشْنَ | تَنْتِشْنَانِّ | اِنْتِشْنَانِّ |
أَنَا | نَتَشْتُ | أَنْتِشُ | أَنْتِشَ | أَنْتِشْ | أَنْتِشَنَّ | ||
نَحْنُ | نَتَشْنَا | نَنْتِشُ | نَنْتِشَ | نَنْتِشْ | نَنْتِشَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | نُتِشَ | يُنْتَشُ | يُنْتَشَ | يُنْتَشْ | يُنْتَشَنَّ |
هِيَ | نُتِشَتْ | تُنْتَشُ | تُنْتَشَ | تُنْتَشْ | تُنْتَشَنَّ |
هُمَا - مذكر | نُتِشَا | يُنْتَشَانِ | يُنْتَشَا | يُنْتَشَا | يُنْتَشَانِّ |
هُمَا - مؤنث | نُتِشَتَا | تُنْتَشَانِ | تُنْتَشَا | تُنْتَشَا | تُنْتَشَانِّ |
هُمْ | نُتِشُوا | يُنْتَشُونَ | يُنْتَشُوا | يُنْتَشُوا | يُنْتَشُنَّ |
هُنَّ | نُتِشْنَ | يُنْتَشْنَ | يُنْتَشْنَ | يُنْتَشْنَ | يُنْتَشْنَانِّ |
أَنْتَ | نُتِشْتَ | تُنْتَشُ | تُنْتَشَ | تُنْتَشْ | تُنْتَشَنَّ |
أَنْتِ | نُتِشْتِ | تُنْتَشِينَ | تُنْتَشِي | تُنْتَشِي | تُنْتَشِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | نُتِشْتُمَا | تُنْتَشَانِ | تُنْتَشَا | تُنْتَشَا | تُنْتَشَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | نُتِشْتُمَا | تُنْتَشَانِ | تُنْتَشَا | تُنْتَشَا | تُنْتَشَانِّ |
أَنْتُمْ | نُتِشْتُم | تُنْتَشُونَ | تُنْتَشُوا | تُنْتَشُوا | تُنْتَشُنَّ |
أَنْتُنَّ | نُتِشْتُنَّ | تُنْتَشْنَ | تُنْتَشْنَ | تُنْتَشْنَ | تُنْتَشْنَانِّ |
أَنَا | نُتِشْتُ | أُنْتَشُ | أُنْتَشَ | أُنْتَشْ | أُنْتَشَنَّ |
نَحْنُ | نُتِشْنَا | نُنْتَشُ | نُنْتَشَ | نُنْتَشْ | نُنْتَشَنَّ |