إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَوشَ | يَشْوَشُ | يَشْوَشَ | يَشْوَشْ | يَشْوَشَنَّ | ||
هِيَ | شَوشَتْ | تَشْوَشُ | تَشْوَشَ | تَشْوَشْ | تَشْوَشَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَوشَا | يَشْوَشَانِ | يَشْوَشَا | يَشْوَشَا | يَشْوَشَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَوشَتَا | تَشْوَشَانِ | تَشْوَشَا | تَشْوَشَا | تَشْوَشَانِّ | ||
هُمْ | شَوشُوا | يَشْوَشُونَ | يَشْوَشُوا | يَشْوَشُوا | يَشْوَشُنَّ | ||
هُنَّ | شَوشْنَ | يَشْوَشْنَ | يَشْوَشْنَ | يَشْوَشْنَ | يَشْوَشْنَانِّ | ||
أَنْتَ | شَوشْتَ | تَشْوَشُ | اِشْوَشْ | تَشْوَشَ | تَشْوَشْ | تَشْوَشَنَّ | اِشْوَشَنَّ |
أَنْتِ | شَوشْتِ | تَشْوَشِينَ | اِشْوَشِي | تَشْوَشِي | تَشْوَشِي | تَشْوَشِنَّ | اِشْوَشِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَوشْتُمَا | تَشْوَشَانِ | اِشْوَشَا | تَشْوَشَا | تَشْوَشَا | تَشْوَشَانِّ | اِشْوَشَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَوشْتُمَا | تَشْوَشَانِ | اِشْوَشَا | تَشْوَشَا | تَشْوَشَا | تَشْوَشَانِّ | اِشْوَشَانِّ |
أَنْتُمْ | شَوشْتُم | تَشْوَشُونَ | اِشْوَشُوا | تَشْوَشُوا | تَشْوَشُوا | تَشْوَشُنَّ | اِشْوَشُنَّ |
أَنْتُنَّ | شَوشْتُنَّ | تَشْوَشْنَ | اِشْوَشْنَ | تَشْوَشْنَ | تَشْوَشْنَ | تَشْوَشْنَانِّ | اِشْوَشْنَانِّ |
أَنَا | شَوشْتُ | أَشْوَشُ | أَشْوَشَ | أَشْوَشْ | أَشْوَشَنَّ | ||
نَحْنُ | شَوشْنَا | نَشْوَشُ | نَشْوَشَ | نَشْوَشْ | نَشْوَشَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُوِشَ | يُشْوَشُ | يُشْوَشَ | يُشْوَشْ | يُشْوَشَنَّ |
هِيَ | شُوِشَتْ | تُشْوَشُ | تُشْوَشَ | تُشْوَشْ | تُشْوَشَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُوِشَا | يُشْوَشَانِ | يُشْوَشَا | يُشْوَشَا | يُشْوَشَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُوِشَتَا | تُشْوَشَانِ | تُشْوَشَا | تُشْوَشَا | تُشْوَشَانِّ |
هُمْ | شُوِشُوا | يُشْوَشُونَ | يُشْوَشُوا | يُشْوَشُوا | يُشْوَشُنَّ |
هُنَّ | شُوِشْنَ | يُشْوَشْنَ | يُشْوَشْنَ | يُشْوَشْنَ | يُشْوَشْنَانِّ |
أَنْتَ | شُوِشْتَ | تُشْوَشُ | تُشْوَشَ | تُشْوَشْ | تُشْوَشَنَّ |
أَنْتِ | شُوِشْتِ | تُشْوَشِينَ | تُشْوَشِي | تُشْوَشِي | تُشْوَشِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُوِشْتُمَا | تُشْوَشَانِ | تُشْوَشَا | تُشْوَشَا | تُشْوَشَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُوِشْتُمَا | تُشْوَشَانِ | تُشْوَشَا | تُشْوَشَا | تُشْوَشَانِّ |
أَنْتُمْ | شُوِشْتُم | تُشْوَشُونَ | تُشْوَشُوا | تُشْوَشُوا | تُشْوَشُنَّ |
أَنْتُنَّ | شُوِشْتُنَّ | تُشْوَشْنَ | تُشْوَشْنَ | تُشْوَشْنَ | تُشْوَشْنَانِّ |
أَنَا | شُوِشْتُ | أُشْوَشُ | أُشْوَشَ | أُشْوَشْ | أُشْوَشَنَّ |
نَحْنُ | شُوِشْنَا | نُشْوَشُ | نُشْوَشَ | نُشْوَشْ | نُشْوَشَنَّ |