إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | اِسْتَوْحَشَ | يَسْتَوْحِشُ | يَسْتَوْحِشَ | يَسْتَوْحِشْ | يَسْتَوْحِشَنَّ | ||
هِيَ | اِسْتَوْحَشَتْ | تَسْتَوْحِشُ | تَسْتَوْحِشَ | تَسْتَوْحِشْ | تَسْتَوْحِشَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | اِسْتَوْحَشَا | يَسْتَوْحِشَانِ | يَسْتَوْحِشَا | يَسْتَوْحِشَا | يَسْتَوْحِشَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | اِسْتَوْحَشَتَا | تَسْتَوْحِشَانِ | تَسْتَوْحِشَا | تَسْتَوْحِشَا | تَسْتَوْحِشَانِّ | ||
هُمْ | اِسْتَوْحَشُوا | يَسْتَوْحِشُونَ | يَسْتَوْحِشُوا | يَسْتَوْحِشُوا | يَسْتَوْحِشُنَّ | ||
هُنَّ | اِسْتَوْحَشْنَ | يَسْتَوْحِشْنَ | يَسْتَوْحِشْنَ | يَسْتَوْحِشْنَ | يَسْتَوْحِشْنَانِّ | ||
أَنْتَ | اِسْتَوْحَشْتَ | تَسْتَوْحِشُ | اِسْتَوْحِشْ | تَسْتَوْحِشَ | تَسْتَوْحِشْ | تَسْتَوْحِشَنَّ | اِسْتَوْحِشَنَّ |
أَنْتِ | اِسْتَوْحَشْتِ | تَسْتَوْحِشِينَ | اِسْتَوْحِشِي | تَسْتَوْحِشِي | تَسْتَوْحِشِي | تَسْتَوْحِشِنَّ | اِسْتَوْحِشِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | اِسْتَوْحَشْتُمَا | تَسْتَوْحِشَانِ | اِسْتَوْحِشَا | تَسْتَوْحِشَا | تَسْتَوْحِشَا | تَسْتَوْحِشَانِّ | اِسْتَوْحِشَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | اِسْتَوْحَشْتُمَا | تَسْتَوْحِشَانِ | اِسْتَوْحِشَا | تَسْتَوْحِشَا | تَسْتَوْحِشَا | تَسْتَوْحِشَانِّ | اِسْتَوْحِشَانِّ |
أَنْتُمْ | اِسْتَوْحَشْتُم | تَسْتَوْحِشُونَ | اِسْتَوْحِشُوا | تَسْتَوْحِشُوا | تَسْتَوْحِشُوا | تَسْتَوْحِشُنَّ | اِسْتَوْحِشُنَّ |
أَنْتُنَّ | اِسْتَوْحَشْتُنَّ | تَسْتَوْحِشْنَ | اِسْتَوْحِشْنَ | تَسْتَوْحِشْنَ | تَسْتَوْحِشْنَ | تَسْتَوْحِشْنَانِّ | اِسْتَوْحِشْنَانِّ |
أَنَا | اِسْتَوْحَشْتُ | أَسْتَوْحِشُ | أَسْتَوْحِشَ | أَسْتَوْحِشْ | أَسْتَوْحِشَنَّ | ||
نَحْنُ | اِسْتَوْحَشْنَا | نَسْتَوْحِشُ | نَسْتَوْحِشَ | نَسْتَوْحِشْ | نَسْتَوْحِشَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | اُسْتُوحِشَ | يُسْتَوْحَشُ | يُسْتَوْحَشَ | يُسْتَوْحَشْ | يُسْتَوْحَشَنَّ |
هِيَ | اُسْتُوحِشَتْ | تُسْتَوْحَشُ | تُسْتَوْحَشَ | تُسْتَوْحَشْ | تُسْتَوْحَشَنَّ |
هُمَا - مذكر | اُسْتُوحِشَا | يُسْتَوْحَشَانِ | يُسْتَوْحَشَا | يُسْتَوْحَشَا | يُسْتَوْحَشَانِّ |
هُمَا - مؤنث | اُسْتُوحِشَتَا | تُسْتَوْحَشَانِ | تُسْتَوْحَشَا | تُسْتَوْحَشَا | تُسْتَوْحَشَانِّ |
هُمْ | اُسْتُوحِشُوا | يُسْتَوْحَشُونَ | يُسْتَوْحَشُوا | يُسْتَوْحَشُوا | يُسْتَوْحَشُنَّ |
هُنَّ | اُسْتُوحِشْنَ | يُسْتَوْحَشْنَ | يُسْتَوْحَشْنَ | يُسْتَوْحَشْنَ | يُسْتَوْحَشْنَانِّ |
أَنْتَ | اُسْتُوحِشْتَ | تُسْتَوْحَشُ | تُسْتَوْحَشَ | تُسْتَوْحَشْ | تُسْتَوْحَشَنَّ |
أَنْتِ | اُسْتُوحِشْتِ | تُسْتَوْحَشِينَ | تُسْتَوْحَشِي | تُسْتَوْحَشِي | تُسْتَوْحَشِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | اُسْتُوحِشْتُمَا | تُسْتَوْحَشَانِ | تُسْتَوْحَشَا | تُسْتَوْحَشَا | تُسْتَوْحَشَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | اُسْتُوحِشْتُمَا | تُسْتَوْحَشَانِ | تُسْتَوْحَشَا | تُسْتَوْحَشَا | تُسْتَوْحَشَانِّ |
أَنْتُمْ | اُسْتُوحِشْتُم | تُسْتَوْحَشُونَ | تُسْتَوْحَشُوا | تُسْتَوْحَشُوا | تُسْتَوْحَشُنَّ |
أَنْتُنَّ | اُسْتُوحِشْتُنَّ | تُسْتَوْحَشْنَ | تُسْتَوْحَشْنَ | تُسْتَوْحَشْنَ | تُسْتَوْحَشْنَانِّ |
أَنَا | اُسْتُوحِشْتُ | أُسْتَوْحَشُ | أُسْتَوْحَشَ | أُسْتَوْحَشْ | أُسْتَوْحَشَنَّ |
نَحْنُ | اُسْتُوحِشْنَا | نُسْتَوْحَشُ | نُسْتَوْحَشَ | نُسْتَوْحَشْ | نُسْتَوْحَشَنَّ |