إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَرِكَ | يَشْرَكُ | يَشْرَكَ | يَشْرَكْ | يَشْرَكَنَّ | ||
هِيَ | شَرِكَتْ | تَشْرَكُ | تَشْرَكَ | تَشْرَكْ | تَشْرَكَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَرِكَا | يَشْرَكَانِ | يَشْرَكَا | يَشْرَكَا | يَشْرَكَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَرِكَتَا | تَشْرَكَانِ | تَشْرَكَا | تَشْرَكَا | تَشْرَكَانِّ | ||
هُمْ | شَرِكُوا | يَشْرَكُونَ | يَشْرَكُوا | يَشْرَكُوا | يَشْرَكُنَّ | ||
هُنَّ | شَرِكْنَ | يَشْرَكْنَ | يَشْرَكْنَ | يَشْرَكْنَ | يَشْرَكْنَانِّ | ||
أَنْتَ | شَرِكْتَ | تَشْرَكُ | اِشْرَكْ | تَشْرَكَ | تَشْرَكْ | تَشْرَكَنَّ | اِشْرَكَنَّ |
أَنْتِ | شَرِكْتِ | تَشْرَكِينَ | اِشْرَكِي | تَشْرَكِي | تَشْرَكِي | تَشْرَكِنَّ | اِشْرَكِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَرِكْتُمَا | تَشْرَكَانِ | اِشْرَكَا | تَشْرَكَا | تَشْرَكَا | تَشْرَكَانِّ | اِشْرَكَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَرِكْتُمَا | تَشْرَكَانِ | اِشْرَكَا | تَشْرَكَا | تَشْرَكَا | تَشْرَكَانِّ | اِشْرَكَانِّ |
أَنْتُمْ | شَرِكْتُم | تَشْرَكُونَ | اِشْرَكُوا | تَشْرَكُوا | تَشْرَكُوا | تَشْرَكُنَّ | اِشْرَكُنَّ |
أَنْتُنَّ | شَرِكْتُنَّ | تَشْرَكْنَ | اِشْرَكْنَ | تَشْرَكْنَ | تَشْرَكْنَ | تَشْرَكْنَانِّ | اِشْرَكْنَانِّ |
أَنَا | شَرِكْتُ | أَشْرَكُ | أَشْرَكَ | أَشْرَكْ | أَشْرَكَنَّ | ||
نَحْنُ | شَرِكْنَا | نَشْرَكُ | نَشْرَكَ | نَشْرَكْ | نَشْرَكَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُرِكَ | يُشْرَكُ | يُشْرَكَ | يُشْرَكْ | يُشْرَكَنَّ |
هِيَ | شُرِكَتْ | تُشْرَكُ | تُشْرَكَ | تُشْرَكْ | تُشْرَكَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُرِكَا | يُشْرَكَانِ | يُشْرَكَا | يُشْرَكَا | يُشْرَكَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُرِكَتَا | تُشْرَكَانِ | تُشْرَكَا | تُشْرَكَا | تُشْرَكَانِّ |
هُمْ | شُرِكُوا | يُشْرَكُونَ | يُشْرَكُوا | يُشْرَكُوا | يُشْرَكُنَّ |
هُنَّ | شُرِكْنَ | يُشْرَكْنَ | يُشْرَكْنَ | يُشْرَكْنَ | يُشْرَكْنَانِّ |
أَنْتَ | شُرِكْتَ | تُشْرَكُ | تُشْرَكَ | تُشْرَكْ | تُشْرَكَنَّ |
أَنْتِ | شُرِكْتِ | تُشْرَكِينَ | تُشْرَكِي | تُشْرَكِي | تُشْرَكِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُرِكْتُمَا | تُشْرَكَانِ | تُشْرَكَا | تُشْرَكَا | تُشْرَكَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُرِكْتُمَا | تُشْرَكَانِ | تُشْرَكَا | تُشْرَكَا | تُشْرَكَانِّ |
أَنْتُمْ | شُرِكْتُم | تُشْرَكُونَ | تُشْرَكُوا | تُشْرَكُوا | تُشْرَكُنَّ |
أَنْتُنَّ | شُرِكْتُنَّ | تُشْرَكْنَ | تُشْرَكْنَ | تُشْرَكْنَ | تُشْرَكْنَانِّ |
أَنَا | شُرِكْتُ | أُشْرَكُ | أُشْرَكَ | أُشْرَكْ | أُشْرَكَنَّ |
نَحْنُ | شُرِكْنَا | نُشْرَكُ | نُشْرَكَ | نُشْرَكْ | نُشْرَكَنَّ |