إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | غَمَّى | يُغَمِّي | يُغَمِّيَ | يُغَمِّ | يُغَمِّيَنَّ | ||
هِيَ | غَمَّتْ | تُغَمِّي | تُغَمِّيَ | تُغَمِّ | تُغَمِّيَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | غَمَّيَا | يُغَمِّيَانِ | يُغَمِّيَا | يُغَمِّيَا | يُغَمِّيَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | غَمَّتَا | تُغَمِّيَانِ | تُغَمِّيَا | تُغَمِّيَا | تُغَمِّيَانِّ | ||
هُمْ | غَمَّوْا | يُغَمُّونَ | يُغَمُّوا | يُغَمُّوا | يُغَمُّنَّ | ||
هُنَّ | غَمَّيْنَ | يُغَمِّينَ | يُغَمِّينَ | يُغَمِّينَ | يُغَمِّينَانِّ | ||
أَنْتَ | غَمَّيْتَ | تُغَمِّي | غَمِّ | تُغَمِّيَ | تُغَمِّ | تُغَمِّيَنَّ | غَمِّيَنَّ |
أَنْتِ | غَمَّيْتِ | تُغَمِّينَ | غَمِّي | تُغَمِّي | تُغَمِّي | تُغَمِّنَّ | غَمِّنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | غَمَّيْتُمَا | تُغَمِّيَانِ | غَمِّيَا | تُغَمِّيَا | تُغَمِّيَا | تُغَمِّيَانِّ | غَمِّيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | غَمَّيْتُمَا | تُغَمِّيَانِ | غَمِّيَا | تُغَمِّيَا | تُغَمِّيَا | تُغَمِّيَانِّ | غَمِّيَانِّ |
أَنْتُمْ | غَمَّيْتُم | تُغَمُّونَ | غَمُّوا | تُغَمُّوا | تُغَمُّوا | تُغَمُّنَّ | غَمُّنَّ |
أَنْتُنَّ | غَمَّيْتُنَّ | تُغَمِّينَ | غَمِّينَ | تُغَمِّينَ | تُغَمِّينَ | تُغَمِّينَانِّ | غَمِّينَانِّ |
أَنَا | غَمَّيْتُ | أُغَمِّي | أُغَمِّيَ | أُغَمِّ | أُغَمِّيَنَّ | ||
نَحْنُ | غَمَّيْنَا | نُغَمِّي | نُغَمِّيَ | نُغَمِّ | نُغَمِّيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | غُمِّيَ | يُغَمَّى | يُغَمَّى | يُغَمَّ | يُغَمَّيَنَّ |
هِيَ | غُمِّيَتْ | تُغَمَّى | تُغَمَّى | تُغَمَّ | تُغَمَّيَنَّ |
هُمَا - مذكر | غُمِّيَا | يُغَمَّيَانِ | يُغَمَّيَا | يُغَمَّيَا | يُغَمَّيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | غُمِّيَتَا | تُغَمَّيَانِ | تُغَمَّيَا | تُغَمَّيَا | تُغَمَّيَانِّ |
هُمْ | غُمُّوا | يُغَمَّوْنَ | يُغَمَّوْا | يُغَمَّوْا | يُغَمُّنَّ |
هُنَّ | غُمِّينَ | يُغَمَّيْنَ | يُغَمَّيْنَ | يُغَمَّيْنَ | يُغَمَّيْنَانِّ |
أَنْتَ | غُمِّيتَ | تُغَمَّى | تُغَمَّى | تُغَمَّ | تُغَمَّيَنَّ |
أَنْتِ | غُمِّيتِ | تُغَمَّيْنَ | تُغَمَّيْ | تُغَمَّيْ | تُغَمَّيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | غُمِّيتُمَا | تُغَمَّيَانِ | تُغَمَّيَا | تُغَمَّيَا | تُغَمَّيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | غُمِّيتُمَا | تُغَمَّيَانِ | تُغَمَّيَا | تُغَمَّيَا | تُغَمَّيَانِّ |
أَنْتُمْ | غُمِّيتُم | تُغَمَّوْنَ | تُغَمَّوْا | تُغَمَّوْا | تُغَمُّنَّ |
أَنْتُنَّ | غُمِّيتُنَّ | تُغَمَّيْنَ | تُغَمَّيْنَ | تُغَمَّيْنَ | تُغَمَّيْنَانِّ |
أَنَا | غُمِّيتُ | أُغَمَّى | أُغَمَّى | أُغَمَّ | أُغَمَّيَنَّ |
نَحْنُ | غُمِّينَا | نُغَمَّى | نُغَمَّى | نُغَمَّ | نُغَمَّيَنَّ |