إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَهَرَ | يَشْهَرُ | يَشْهَرَ | يَشْهَرْ | يَشْهَرَنَّ | ||
هِيَ | شَهَرَتْ | تَشْهَرُ | تَشْهَرَ | تَشْهَرْ | تَشْهَرَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَهَرَا | يَشْهَرَانِ | يَشْهَرَا | يَشْهَرَا | يَشْهَرَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَهَرَتَا | تَشْهَرَانِ | تَشْهَرَا | تَشْهَرَا | تَشْهَرَانِّ | ||
هُمْ | شَهَرُوا | يَشْهَرُونَ | يَشْهَرُوا | يَشْهَرُوا | يَشْهَرُنَّ | ||
هُنَّ | شَهَرْنَ | يَشْهَرْنَ | يَشْهَرْنَ | يَشْهَرْنَ | يَشْهَرْنَانِّ | ||
أَنْتَ | شَهَرْتَ | تَشْهَرُ | اِشْهَرْ | تَشْهَرَ | تَشْهَرْ | تَشْهَرَنَّ | اِشْهَرَنَّ |
أَنْتِ | شَهَرْتِ | تَشْهَرِينَ | اِشْهَرِي | تَشْهَرِي | تَشْهَرِي | تَشْهَرِنَّ | اِشْهَرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَهَرْتُمَا | تَشْهَرَانِ | اِشْهَرَا | تَشْهَرَا | تَشْهَرَا | تَشْهَرَانِّ | اِشْهَرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَهَرْتُمَا | تَشْهَرَانِ | اِشْهَرَا | تَشْهَرَا | تَشْهَرَا | تَشْهَرَانِّ | اِشْهَرَانِّ |
أَنْتُمْ | شَهَرْتُم | تَشْهَرُونَ | اِشْهَرُوا | تَشْهَرُوا | تَشْهَرُوا | تَشْهَرُنَّ | اِشْهَرُنَّ |
أَنْتُنَّ | شَهَرْتُنَّ | تَشْهَرْنَ | اِشْهَرْنَ | تَشْهَرْنَ | تَشْهَرْنَ | تَشْهَرْنَانِّ | اِشْهَرْنَانِّ |
أَنَا | شَهَرْتُ | أَشْهَرُ | أَشْهَرَ | أَشْهَرْ | أَشْهَرَنَّ | ||
نَحْنُ | شَهَرْنَا | نَشْهَرُ | نَشْهَرَ | نَشْهَرْ | نَشْهَرَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُهِرَ | يُشْهَرُ | يُشْهَرَ | يُشْهَرْ | يُشْهَرَنَّ |
هِيَ | شُهِرَتْ | تُشْهَرُ | تُشْهَرَ | تُشْهَرْ | تُشْهَرَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُهِرَا | يُشْهَرَانِ | يُشْهَرَا | يُشْهَرَا | يُشْهَرَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُهِرَتَا | تُشْهَرَانِ | تُشْهَرَا | تُشْهَرَا | تُشْهَرَانِّ |
هُمْ | شُهِرُوا | يُشْهَرُونَ | يُشْهَرُوا | يُشْهَرُوا | يُشْهَرُنَّ |
هُنَّ | شُهِرْنَ | يُشْهَرْنَ | يُشْهَرْنَ | يُشْهَرْنَ | يُشْهَرْنَانِّ |
أَنْتَ | شُهِرْتَ | تُشْهَرُ | تُشْهَرَ | تُشْهَرْ | تُشْهَرَنَّ |
أَنْتِ | شُهِرْتِ | تُشْهَرِينَ | تُشْهَرِي | تُشْهَرِي | تُشْهَرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُهِرْتُمَا | تُشْهَرَانِ | تُشْهَرَا | تُشْهَرَا | تُشْهَرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُهِرْتُمَا | تُشْهَرَانِ | تُشْهَرَا | تُشْهَرَا | تُشْهَرَانِّ |
أَنْتُمْ | شُهِرْتُم | تُشْهَرُونَ | تُشْهَرُوا | تُشْهَرُوا | تُشْهَرُنَّ |
أَنْتُنَّ | شُهِرْتُنَّ | تُشْهَرْنَ | تُشْهَرْنَ | تُشْهَرْنَ | تُشْهَرْنَانِّ |
أَنَا | شُهِرْتُ | أُشْهَرُ | أُشْهَرَ | أُشْهَرْ | أُشْهَرَنَّ |
نَحْنُ | شُهِرْنَا | نُشْهَرُ | نُشْهَرَ | نُشْهَرْ | نُشْهَرَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَهَّرَ | يُشَهِّرُ | يُشَهِّرَ | يُشَهِّرْ | يُشَهِّرَنَّ | ||
هِيَ | شَهَّرَتْ | تُشَهِّرُ | تُشَهِّرَ | تُشَهِّرْ | تُشَهِّرَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَهَّرَا | يُشَهِّرَانِ | يُشَهِّرَا | يُشَهِّرَا | يُشَهِّرَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَهَّرَتَا | تُشَهِّرَانِ | تُشَهِّرَا | تُشَهِّرَا | تُشَهِّرَانِّ | ||
هُمْ | شَهَّرُوا | يُشَهِّرُونَ | يُشَهِّرُوا | يُشَهِّرُوا | يُشَهِّرُنَّ | ||
هُنَّ | شَهَّرْنَ | يُشَهِّرْنَ | يُشَهِّرْنَ | يُشَهِّرْنَ | يُشَهِّرْنَانِّ | ||
أَنْتَ | شَهَّرْتَ | تُشَهِّرُ | شَهِّرْ | تُشَهِّرَ | تُشَهِّرْ | تُشَهِّرَنَّ | شَهِّرَنَّ |
أَنْتِ | شَهَّرْتِ | تُشَهِّرِينَ | شَهِّرِي | تُشَهِّرِي | تُشَهِّرِي | تُشَهِّرِنَّ | شَهِّرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَهَّرْتُمَا | تُشَهِّرَانِ | شَهِّرَا | تُشَهِّرَا | تُشَهِّرَا | تُشَهِّرَانِّ | شَهِّرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَهَّرْتُمَا | تُشَهِّرَانِ | شَهِّرَا | تُشَهِّرَا | تُشَهِّرَا | تُشَهِّرَانِّ | شَهِّرَانِّ |
أَنْتُمْ | شَهَّرْتُم | تُشَهِّرُونَ | شَهِّرُوا | تُشَهِّرُوا | تُشَهِّرُوا | تُشَهِّرُنَّ | شَهِّرُنَّ |
أَنْتُنَّ | شَهَّرْتُنَّ | تُشَهِّرْنَ | شَهِّرْنَ | تُشَهِّرْنَ | تُشَهِّرْنَ | تُشَهِّرْنَانِّ | شَهِّرْنَانِّ |
أَنَا | شَهَّرْتُ | أُشَهِّرُ | أُشَهِّرَ | أُشَهِّرْ | أُشَهِّرَنَّ | ||
نَحْنُ | شَهَّرْنَا | نُشَهِّرُ | نُشَهِّرَ | نُشَهِّرْ | نُشَهِّرَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُهِّرَ | يُشَهَّرُ | يُشَهَّرَ | يُشَهَّرْ | يُشَهَّرَنَّ |
هِيَ | شُهِّرَتْ | تُشَهَّرُ | تُشَهَّرَ | تُشَهَّرْ | تُشَهَّرَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُهِّرَا | يُشَهَّرَانِ | يُشَهَّرَا | يُشَهَّرَا | يُشَهَّرَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُهِّرَتَا | تُشَهَّرَانِ | تُشَهَّرَا | تُشَهَّرَا | تُشَهَّرَانِّ |
هُمْ | شُهِّرُوا | يُشَهَّرُونَ | يُشَهَّرُوا | يُشَهَّرُوا | يُشَهَّرُنَّ |
هُنَّ | شُهِّرْنَ | يُشَهَّرْنَ | يُشَهَّرْنَ | يُشَهَّرْنَ | يُشَهَّرْنَانِّ |
أَنْتَ | شُهِّرْتَ | تُشَهَّرُ | تُشَهَّرَ | تُشَهَّرْ | تُشَهَّرَنَّ |
أَنْتِ | شُهِّرْتِ | تُشَهَّرِينَ | تُشَهَّرِي | تُشَهَّرِي | تُشَهَّرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُهِّرْتُمَا | تُشَهَّرَانِ | تُشَهَّرَا | تُشَهَّرَا | تُشَهَّرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُهِّرْتُمَا | تُشَهَّرَانِ | تُشَهَّرَا | تُشَهَّرَا | تُشَهَّرَانِّ |
أَنْتُمْ | شُهِّرْتُم | تُشَهَّرُونَ | تُشَهَّرُوا | تُشَهَّرُوا | تُشَهَّرُنَّ |
أَنْتُنَّ | شُهِّرْتُنَّ | تُشَهَّرْنَ | تُشَهَّرْنَ | تُشَهَّرْنَ | تُشَهَّرْنَانِّ |
أَنَا | شُهِّرْتُ | أُشَهَّرُ | أُشَهَّرَ | أُشَهَّرْ | أُشَهَّرَنَّ |
نَحْنُ | شُهِّرْنَا | نُشَهَّرُ | نُشَهَّرَ | نُشَهَّرْ | نُشَهَّرَنَّ |