إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
| الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
| هُوَ | سَرَّ | يَسُرُّ | يَسُرَّ | يَسْرُرْ | يَسُرَّنَّ | ||
| هِيَ | سَرَّتْ | تَسُرُّ | تَسُرَّ | تَسْرُرْ | تَسُرَّنَّ | ||
| هُمَا - مذكر | سَرَّا | يَسُرَّانِ | يَسُرَّا | يَسُرَّا | يَسُرَّانِّ | ||
| هُمَا - مؤنث | سَرَّتَا | تَسُرَّانِ | تَسُرَّا | تَسُرَّا | تَسُرَّانِّ | ||
| هُمْ | سَرُّوا | يَسُرُّونَ | يَسُرُّوا | يَسُرُّوا | يَسُرُّنَّ | ||
| هُنَّ | سَرَرْنَ | يَسْرُرْنَ | يَسْرُرْنَ | يَسْرُرْنَ | يَسْرُرْنَانِّ | ||
| أَنْتَ | سَرَرْتَ | تَسُرُّ | اُسْرُرْ | تَسُرَّ | تَسْرُرْ | تَسُرَّنَّ | سُرَّنَّ |
| أَنْتِ | سَرَرْتِ | تَسُرِّينَ | سُرِّي | تَسُرِّي | تَسُرِّي | تَسُرِّنَّ | سُرِّنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | سَرَرْتُمَا | تَسُرَّانِ | سُرَّا | تَسُرَّا | تَسُرَّا | تَسُرَّانِّ | سُرَّانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | سَرَرْتُمَا | تَسُرَّانِ | سُرَّا | تَسُرَّا | تَسُرَّا | تَسُرَّانِّ | سُرَّانِّ |
| أَنْتُمْ | سَرَرْتُم | تَسُرُّونَ | سُرُّوا | تَسُرُّوا | تَسُرُّوا | تَسُرُّنَّ | سُرُّنَّ |
| أَنْتُنَّ | سَرَرْتُنَّ | تَسْرُرْنَ | اُسْرُرْنَ | تَسْرُرْنَ | تَسْرُرْنَ | تَسْرُرْنَانِّ | اُسْرُرْنَانِّ |
| أَنَا | سَرَرْتُ | أَسُرُّ | أَسُرَّ | أَسْرُرْ | أَسُرَّنَّ | ||
| نَحْنُ | سَرَرْنَا | نَسُرُّ | نَسُرَّ | نَسْرُرْ | نَسُرَّنَّ |
| الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
| هُوَ | سُرَّ | يُسَرُّ | يُسَرَّ | يُسْرَرْ | يُسَرَّنَّ |
| هِيَ | سُرَّتْ | تُسَرُّ | تُسَرَّ | تُسْرَرْ | تُسَرَّنَّ |
| هُمَا - مذكر | سُرَّا | يُسَرَّانِ | يُسَرَّا | يُسَرَّا | يُسَرَّانِّ |
| هُمَا - مؤنث | سُرَّتَا | تُسَرَّانِ | تُسَرَّا | تُسَرَّا | تُسَرَّانِّ |
| هُمْ | سُرُّوا | يُسَرُّونَ | يُسَرُّوا | يُسَرُّوا | يُسَرُّنَّ |
| هُنَّ | سُرِرْنَ | يُسْرَرْنَ | يُسْرَرْنَ | يُسْرَرْنَ | يُسْرَرْنَانِّ |
| أَنْتَ | سُرِرْتَ | تُسَرُّ | تُسَرَّ | تُسْرَرْ | تُسَرَّنَّ |
| أَنْتِ | سُرِرْتِ | تُسَرِّينَ | تُسَرِّي | تُسَرِّي | تُسَرِّنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | سُرِرْتُمَا | تُسَرَّانِ | تُسَرَّا | تُسَرَّا | تُسَرَّانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | سُرِرْتُمَا | تُسَرَّانِ | تُسَرَّا | تُسَرَّا | تُسَرَّانِّ |
| أَنْتُمْ | سُرِرْتُم | تُسَرُّونَ | تُسَرُّوا | تُسَرُّوا | تُسَرُّنَّ |
| أَنْتُنَّ | سُرِرْتُنَّ | تُسْرَرْنَ | تُسْرَرْنَ | تُسْرَرْنَ | تُسْرَرْنَانِّ |
| أَنَا | سُرِرْتُ | أُسَرُّ | أُسَرَّ | أُسْرَرْ | أُسَرَّنَّ |
| نَحْنُ | سُرِرْنَا | نُسَرُّ | نُسَرَّ | نُسْرَرْ | نُسَرَّنَّ |
| الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
| هُوَ | سِرَّيَّ | يَسَرَّيُّ | يَسَرَّيَّ | يَسَرَّيِ | يَسَرَّيَّنَّ | ||
| هِيَ | سِرَّيَّتْ | تَسَرَّيُّ | تَسَرَّيَّ | تَسَرَّيِ | تَسَرَّيَّنَّ | ||
| هُمَا - مذكر | سِرَّيَّا | يَسَرَّيَّانِ | يَسَرَّيَّا | يَسَرَّيَّا | يَسَرَّيَّانِّ | ||
| هُمَا - مؤنث | سِرَّيَّتَا | تَسَرَّيَّانِ | تَسَرَّيَّا | تَسَرَّيَّا | تَسَرَّيَّانِّ | ||
| هُمْ | سِرَّيُّوا | يَسَرَّيُّونَ | يَسَرَّيُّوا | يَسَرَّيُّوا | يَسَرَّيُّنَّ | ||
| هُنَّ | سِرَّيَيْنَ | يَسَرَّيِينَ | يَسَرَّيِينَ | يَسَرَّيِينَ | يَسَرَّيِينَانِّ | ||
| أَنْتَ | سِرَّيَيْتَ | تَسَرَّيُّ | سَرَّيِ | تَسَرَّيَّ | تَسَرَّيِ | تَسَرَّيَّنَّ | سَرَّيَّنَّ |
| أَنْتِ | سِرَّيَيْتِ | تَسَرَّيِّينَ | سَرَّيِّي | تَسَرَّيِّي | تَسَرَّيِّي | تَسَرَّيِّنَّ | سَرَّيِّنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | سِرَّيَيْتُمَا | تَسَرَّيَّانِ | سَرَّيَّا | تَسَرَّيَّا | تَسَرَّيَّا | تَسَرَّيَّانِّ | سَرَّيَّانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | سِرَّيَيْتُمَا | تَسَرَّيَّانِ | سَرَّيَّا | تَسَرَّيَّا | تَسَرَّيَّا | تَسَرَّيَّانِّ | سَرَّيَّانِّ |
| أَنْتُمْ | سِرَّيَيْتُم | تَسَرَّيُّونَ | سَرَّيُّوا | تَسَرَّيُّوا | تَسَرَّيُّوا | تَسَرَّيُّنَّ | سَرَّيُّنَّ |
| أَنْتُنَّ | سِرَّيَيْتُنَّ | تَسَرَّيِينَ | سَرَّيِينَ | تَسَرَّيِينَ | تَسَرَّيِينَ | تَسَرَّيِينَانِّ | سَرَّيِينَانِّ |
| أَنَا | سِرَّيَيْتُ | أَسَرَّيُّ | أَسَرَّيَّ | أَسَرَّيِ | أَسَرَّيَّنَّ | ||
| نَحْنُ | سِرَّيَيْنَا | نَسَرَّيُّ | نَسَرَّيَّ | نَسَرَّيِ | نَسَرَّيَّنَّ |
| الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
| هُوَ | سُرُّيَّ | يُسَرَّيُّ | يُسَرَّيَّ | يُسَرَّى | يُسَرَّيَّنَّ |
| هِيَ | سُرُّيَّتْ | تُسَرَّيُّ | تُسَرَّيَّ | تُسَرَّى | تُسَرَّيَّنَّ |
| هُمَا - مذكر | سُرُّيَّا | يُسَرَّيَّانِ | يُسَرَّيَّا | يُسَرَّيَّا | يُسَرَّيَّانِّ |
| هُمَا - مؤنث | سُرُّيَّتَا | تُسَرَّيَّانِ | تُسَرَّيَّا | تُسَرَّيَّا | تُسَرَّيَّانِّ |
| هُمْ | سُرُّيُّوا | يُسَرَّيُّونَ | يُسَرَّيُّوا | يُسَرَّيُّوا | يُسَرَّيُّنَّ |
| هُنَّ | سُرُّيِينَ | يُسَرَّيَيْنَ | يُسَرَّيَيْنَ | يُسَرَّيَيْنَ | يُسَرَّيَيْنَانِّ |
| أَنْتَ | سُرُّيِيتَ | تُسَرَّيُّ | تُسَرَّيَّ | تُسَرَّى | تُسَرَّيَّنَّ |
| أَنْتِ | سُرُّيِيتِ | تُسَرَّيِّينَ | تُسَرَّيِّي | تُسَرَّيِّي | تُسَرَّيِّنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | سُرُّيِيتُمَا | تُسَرَّيَّانِ | تُسَرَّيَّا | تُسَرَّيَّا | تُسَرَّيَّانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | سُرُّيِيتُمَا | تُسَرَّيَّانِ | تُسَرَّيَّا | تُسَرَّيَّا | تُسَرَّيَّانِّ |
| أَنْتُمْ | سُرُّيِيتُم | تُسَرَّيُّونَ | تُسَرَّيُّوا | تُسَرَّيُّوا | تُسَرَّيُّنَّ |
| أَنْتُنَّ | سُرُّيِيتُنَّ | تُسَرَّيَيْنَ | تُسَرَّيَيْنَ | تُسَرَّيَيْنَ | تُسَرَّيَيْنَانِّ |
| أَنَا | سُرُّيِيتُ | أُسَرَّيُّ | أُسَرَّيَّ | أُسَرَّى | أُسَرَّيَّنَّ |
| نَحْنُ | سُرُّيِينَا | نُسَرَّيُّ | نُسَرَّيَّ | نُسَرَّى | نُسَرَّيَّنَّ |
| الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
| هُوَ | سَارَى | يُسَارِي | يُسَارِيَ | يُسَارِ | يُسَارِيَنَّ | ||
| هِيَ | سَارَتْ | تُسَارِي | تُسَارِيَ | تُسَارِ | تُسَارِيَنَّ | ||
| هُمَا - مذكر | سَارَيَا | يُسَارِيَانِ | يُسَارِيَا | يُسَارِيَا | يُسَارِيَانِّ | ||
| هُمَا - مؤنث | سَارَتَا | تُسَارِيَانِ | تُسَارِيَا | تُسَارِيَا | تُسَارِيَانِّ | ||
| هُمْ | سَارَوْا | يُسَارُونَ | يُسَارُوا | يُسَارُوا | يُسَارُنَّ | ||
| هُنَّ | سَارَيْنَ | يُسَارِينَ | يُسَارِينَ | يُسَارِينَ | يُسَارِينَانِّ | ||
| أَنْتَ | سَارَيْتَ | تُسَارِي | سَارِ | تُسَارِيَ | تُسَارِ | تُسَارِيَنَّ | سَارِيَنَّ |
| أَنْتِ | سَارَيْتِ | تُسَارِينَ | سَارِي | تُسَارِي | تُسَارِي | تُسَارِنَّ | سَارِنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | سَارَيْتُمَا | تُسَارِيَانِ | سَارِيَا | تُسَارِيَا | تُسَارِيَا | تُسَارِيَانِّ | سَارِيَانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | سَارَيْتُمَا | تُسَارِيَانِ | سَارِيَا | تُسَارِيَا | تُسَارِيَا | تُسَارِيَانِّ | سَارِيَانِّ |
| أَنْتُمْ | سَارَيْتُم | تُسَارُونَ | سَارُوا | تُسَارُوا | تُسَارُوا | تُسَارُنَّ | سَارُنَّ |
| أَنْتُنَّ | سَارَيْتُنَّ | تُسَارِينَ | سَارِينَ | تُسَارِينَ | تُسَارِينَ | تُسَارِينَانِّ | سَارِينَانِّ |
| أَنَا | سَارَيْتُ | أُسَارِي | أُسَارِيَ | أُسَارِ | أُسَارِيَنَّ | ||
| نَحْنُ | سَارَيْنَا | نُسَارِي | نُسَارِيَ | نُسَارِ | نُسَارِيَنَّ |
| الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
| هُوَ | سُورِيَ | يُسَارَى | يُسَارَى | يُسَارَ | يُسَارَيَنَّ |
| هِيَ | سُورِيَتْ | تُسَارَى | تُسَارَى | تُسَارَ | تُسَارَيَنَّ |
| هُمَا - مذكر | سُورِيَا | يُسَارَيَانِ | يُسَارَيَا | يُسَارَيَا | يُسَارَيَانِّ |
| هُمَا - مؤنث | سُورِيَتَا | تُسَارَيَانِ | تُسَارَيَا | تُسَارَيَا | تُسَارَيَانِّ |
| هُمْ | سُورُوا | يُسَارَوْنَ | يُسَارَوْا | يُسَارَوْا | يُسَارُنَّ |
| هُنَّ | سُورِينَ | يُسَارَيْنَ | يُسَارَيْنَ | يُسَارَيْنَ | يُسَارَيْنَانِّ |
| أَنْتَ | سُورِيتَ | تُسَارَى | تُسَارَى | تُسَارَ | تُسَارَيَنَّ |
| أَنْتِ | سُورِيتِ | تُسَارَيْنَ | تُسَارَيْ | تُسَارَيْ | تُسَارَيِنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | سُورِيتُمَا | تُسَارَيَانِ | تُسَارَيَا | تُسَارَيَا | تُسَارَيَانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | سُورِيتُمَا | تُسَارَيَانِ | تُسَارَيَا | تُسَارَيَا | تُسَارَيَانِّ |
| أَنْتُمْ | سُورِيتُم | تُسَارَوْنَ | تُسَارَوْا | تُسَارَوْا | تُسَارُنَّ |
| أَنْتُنَّ | سُورِيتُنَّ | تُسَارَيْنَ | تُسَارَيْنَ | تُسَارَيْنَ | تُسَارَيْنَانِّ |
| أَنَا | سُورِيتُ | أُسَارَى | أُسَارَى | أُسَارَ | أُسَارَيَنَّ |
| نَحْنُ | سُورِينَا | نُسَارَى | نُسَارَى | نُسَارَ | نُسَارَيَنَّ |