إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
| الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
| هُوَ | نَوهَ | يَنْوَهُ | يَنْوَهَ | يَنْوَهْ | يَنْوَهَنَّ | ||
| هِيَ | نَوهَتْ | تَنْوَهُ | تَنْوَهَ | تَنْوَهْ | تَنْوَهَنَّ | ||
| هُمَا - مذكر | نَوهَا | يَنْوَهَانِ | يَنْوَهَا | يَنْوَهَا | يَنْوَهَانِّ | ||
| هُمَا - مؤنث | نَوهَتَا | تَنْوَهَانِ | تَنْوَهَا | تَنْوَهَا | تَنْوَهَانِّ | ||
| هُمْ | نَوهُوا | يَنْوَهُونَ | يَنْوَهُوا | يَنْوَهُوا | يَنْوَهُنَّ | ||
| هُنَّ | نَوهْنَ | يَنْوَهْنَ | يَنْوَهْنَ | يَنْوَهْنَ | يَنْوَهْنَانِّ | ||
| أَنْتَ | نَوهْتَ | تَنْوَهُ | اِنْوَهْ | تَنْوَهَ | تَنْوَهْ | تَنْوَهَنَّ | اِنْوَهَنَّ |
| أَنْتِ | نَوهْتِ | تَنْوَهِينَ | اِنْوَهِي | تَنْوَهِي | تَنْوَهِي | تَنْوَهِنَّ | اِنْوَهِنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | نَوهْتُمَا | تَنْوَهَانِ | اِنْوَهَا | تَنْوَهَا | تَنْوَهَا | تَنْوَهَانِّ | اِنْوَهَانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | نَوهْتُمَا | تَنْوَهَانِ | اِنْوَهَا | تَنْوَهَا | تَنْوَهَا | تَنْوَهَانِّ | اِنْوَهَانِّ |
| أَنْتُمْ | نَوهْتُم | تَنْوَهُونَ | اِنْوَهُوا | تَنْوَهُوا | تَنْوَهُوا | تَنْوَهُنَّ | اِنْوَهُنَّ |
| أَنْتُنَّ | نَوهْتُنَّ | تَنْوَهْنَ | اِنْوَهْنَ | تَنْوَهْنَ | تَنْوَهْنَ | تَنْوَهْنَانِّ | اِنْوَهْنَانِّ |
| أَنَا | نَوهْتُ | أَنْوَهُ | أَنْوَهَ | أَنْوَهْ | أَنْوَهَنَّ | ||
| نَحْنُ | نَوهْنَا | نَنْوَهُ | نَنْوَهَ | نَنْوَهْ | نَنْوَهَنَّ |
| الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
| هُوَ | نُوِهَ | يُنْوَهُ | يُنْوَهَ | يُنْوَهْ | يُنْوَهَنَّ |
| هِيَ | نُوِهَتْ | تُنْوَهُ | تُنْوَهَ | تُنْوَهْ | تُنْوَهَنَّ |
| هُمَا - مذكر | نُوِهَا | يُنْوَهَانِ | يُنْوَهَا | يُنْوَهَا | يُنْوَهَانِّ |
| هُمَا - مؤنث | نُوِهَتَا | تُنْوَهَانِ | تُنْوَهَا | تُنْوَهَا | تُنْوَهَانِّ |
| هُمْ | نُوِهُوا | يُنْوَهُونَ | يُنْوَهُوا | يُنْوَهُوا | يُنْوَهُنَّ |
| هُنَّ | نُوِهْنَ | يُنْوَهْنَ | يُنْوَهْنَ | يُنْوَهْنَ | يُنْوَهْنَانِّ |
| أَنْتَ | نُوِهْتَ | تُنْوَهُ | تُنْوَهَ | تُنْوَهْ | تُنْوَهَنَّ |
| أَنْتِ | نُوِهْتِ | تُنْوَهِينَ | تُنْوَهِي | تُنْوَهِي | تُنْوَهِنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | نُوِهْتُمَا | تُنْوَهَانِ | تُنْوَهَا | تُنْوَهَا | تُنْوَهَانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | نُوِهْتُمَا | تُنْوَهَانِ | تُنْوَهَا | تُنْوَهَا | تُنْوَهَانِّ |
| أَنْتُمْ | نُوِهْتُم | تُنْوَهُونَ | تُنْوَهُوا | تُنْوَهُوا | تُنْوَهُنَّ |
| أَنْتُنَّ | نُوِهْتُنَّ | تُنْوَهْنَ | تُنْوَهْنَ | تُنْوَهْنَ | تُنْوَهْنَانِّ |
| أَنَا | نُوِهْتُ | أُنْوَهُ | أُنْوَهَ | أُنْوَهْ | أُنْوَهَنَّ |
| نَحْنُ | نُوِهْنَا | نُنْوَهُ | نُنْوَهَ | نُنْوَهْ | نُنْوَهَنَّ |
| الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
| هُوَ | أَوْهَى | يُوهِي | يُوهِيَ | يُوهِ | يُوهِيَنَّ | ||
| هِيَ | أَوْهَتْ | تُوهِي | تُوهِيَ | تُوهِ | تُوهِيَنَّ | ||
| هُمَا - مذكر | أَوْهَيَا | يُوهِيَانِ | يُوهِيَا | يُوهِيَا | يُوهِيَانِّ | ||
| هُمَا - مؤنث | أَوْهَتَا | تُوهِيَانِ | تُوهِيَا | تُوهِيَا | تُوهِيَانِّ | ||
| هُمْ | أَوْهَوْا | يُوهُونَ | يُوهُوا | يُوهُوا | يُوهُنَّ | ||
| هُنَّ | أَوْهَيْنَ | يُوهِينَ | يُوهِينَ | يُوهِينَ | يُوهِينَانِّ | ||
| أَنْتَ | أَوْهَيْتَ | تُوهِي | أَوْهِ | تُوهِيَ | تُوهِ | تُوهِيَنَّ | أَوْهِيَنَّ |
| أَنْتِ | أَوْهَيْتِ | تُوهِينَ | أَوْهِي | تُوهِي | تُوهِي | تُوهِنَّ | أَوْهِنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | أَوْهَيْتُمَا | تُوهِيَانِ | أَوْهِيَا | تُوهِيَا | تُوهِيَا | تُوهِيَانِّ | أَوْهِيَانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | أَوْهَيْتُمَا | تُوهِيَانِ | أَوْهِيَا | تُوهِيَا | تُوهِيَا | تُوهِيَانِّ | أَوْهِيَانِّ |
| أَنْتُمْ | أَوْهَيْتُم | تُوهُونَ | أَوْهُوا | تُوهُوا | تُوهُوا | تُوهُنَّ | أَوْهُنَّ |
| أَنْتُنَّ | أَوْهَيْتُنَّ | تُوهِينَ | أَوْهِينَ | تُوهِينَ | تُوهِينَ | تُوهِينَانِّ | أَوْهِينَانِّ |
| أَنَا | أَوْهَيْتُ | أُوهِي | أُوهِيَ | أُوهِ | أُوهِيَنَّ | ||
| نَحْنُ | أَوْهَيْنَا | نُوهِي | نُوهِيَ | نُوهِ | نُوهِيَنَّ |
| الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
| هُوَ | أُوهِيَ | يُوهَى | يُوهَى | يُوهَ | يُوهَيَنَّ |
| هِيَ | أُوهِيَتْ | تُوهَى | تُوهَى | تُوهَ | تُوهَيَنَّ |
| هُمَا - مذكر | أُوهِيَا | يُوهَيَانِ | يُوهَيَا | يُوهَيَا | يُوهَيَانِّ |
| هُمَا - مؤنث | أُوهِيَتَا | تُوهَيَانِ | تُوهَيَا | تُوهَيَا | تُوهَيَانِّ |
| هُمْ | أُوهُوا | يُوهَوْنَ | يُوهَوْا | يُوهَوْا | يُوهُنَّ |
| هُنَّ | أُوهِينَ | يُوهَيْنَ | يُوهَيْنَ | يُوهَيْنَ | يُوهَيْنَانِّ |
| أَنْتَ | أُوهِيتَ | تُوهَى | تُوهَى | تُوهَ | تُوهَيَنَّ |
| أَنْتِ | أُوهِيتِ | تُوهَيْنَ | تُوهَيْ | تُوهَيْ | تُوهَيِنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | أُوهِيتُمَا | تُوهَيَانِ | تُوهَيَا | تُوهَيَا | تُوهَيَانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | أُوهِيتُمَا | تُوهَيَانِ | تُوهَيَا | تُوهَيَا | تُوهَيَانِّ |
| أَنْتُمْ | أُوهِيتُم | تُوهَوْنَ | تُوهَوْا | تُوهَوْا | تُوهُنَّ |
| أَنْتُنَّ | أُوهِيتُنَّ | تُوهَيْنَ | تُوهَيْنَ | تُوهَيْنَ | تُوهَيْنَانِّ |
| أَنَا | أُوهِيتُ | أُوهَى | أُوهَى | أُوهَ | أُوهَيَنَّ |
| نَحْنُ | أُوهِينَا | نُوهَى | نُوهَى | نُوهَ | نُوهَيَنَّ |