إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
| الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
| هُوَ | طَببَ | يَطْبَبُ | يَطْبَبَ | يَطْبَبْ | يَطْبَبَنَّ | ||
| هِيَ | طَببَتْ | تَطْبَبُ | تَطْبَبَ | تَطْبَبْ | تَطْبَبَنَّ | ||
| هُمَا - مذكر | طَببَا | يَطْبَبَانِ | يَطْبَبَا | يَطْبَبَا | يَطْبَبَانِّ | ||
| هُمَا - مؤنث | طَببَتَا | تَطْبَبَانِ | تَطْبَبَا | تَطْبَبَا | تَطْبَبَانِّ | ||
| هُمْ | طَببُوا | يَطْبَبُونَ | يَطْبَبُوا | يَطْبَبُوا | يَطْبَبُنَّ | ||
| هُنَّ | طَببْنَ | يَطْبَبْنَ | يَطْبَبْنَ | يَطْبَبْنَ | يَطْبَبْنَانِّ | ||
| أَنْتَ | طَببْتَ | تَطْبَبُ | اِطْبَبْ | تَطْبَبَ | تَطْبَبْ | تَطْبَبَنَّ | اِطْبَبَنَّ |
| أَنْتِ | طَببْتِ | تَطْبَبِينَ | اِطْبَبِي | تَطْبَبِي | تَطْبَبِي | تَطْبَبِنَّ | اِطْبَبِنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | طَببْتُمَا | تَطْبَبَانِ | اِطْبَبَا | تَطْبَبَا | تَطْبَبَا | تَطْبَبَانِّ | اِطْبَبَانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | طَببْتُمَا | تَطْبَبَانِ | اِطْبَبَا | تَطْبَبَا | تَطْبَبَا | تَطْبَبَانِّ | اِطْبَبَانِّ |
| أَنْتُمْ | طَببْتُم | تَطْبَبُونَ | اِطْبَبُوا | تَطْبَبُوا | تَطْبَبُوا | تَطْبَبُنَّ | اِطْبَبُنَّ |
| أَنْتُنَّ | طَببْتُنَّ | تَطْبَبْنَ | اِطْبَبْنَ | تَطْبَبْنَ | تَطْبَبْنَ | تَطْبَبْنَانِّ | اِطْبَبْنَانِّ |
| أَنَا | طَببْتُ | أَطْبَبُ | أَطْبَبَ | أَطْبَبْ | أَطْبَبَنَّ | ||
| نَحْنُ | طَببْنَا | نَطْبَبُ | نَطْبَبَ | نَطْبَبْ | نَطْبَبَنَّ |
| الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
| هُوَ | طُبِبَ | يُطْبَبُ | يُطْبَبَ | يُطْبَبْ | يُطْبَبَنَّ |
| هِيَ | طُبِبَتْ | تُطْبَبُ | تُطْبَبَ | تُطْبَبْ | تُطْبَبَنَّ |
| هُمَا - مذكر | طُبِبَا | يُطْبَبَانِ | يُطْبَبَا | يُطْبَبَا | يُطْبَبَانِّ |
| هُمَا - مؤنث | طُبِبَتَا | تُطْبَبَانِ | تُطْبَبَا | تُطْبَبَا | تُطْبَبَانِّ |
| هُمْ | طُبِبُوا | يُطْبَبُونَ | يُطْبَبُوا | يُطْبَبُوا | يُطْبَبُنَّ |
| هُنَّ | طُبِبْنَ | يُطْبَبْنَ | يُطْبَبْنَ | يُطْبَبْنَ | يُطْبَبْنَانِّ |
| أَنْتَ | طُبِبْتَ | تُطْبَبُ | تُطْبَبَ | تُطْبَبْ | تُطْبَبَنَّ |
| أَنْتِ | طُبِبْتِ | تُطْبَبِينَ | تُطْبَبِي | تُطْبَبِي | تُطْبَبِنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | طُبِبْتُمَا | تُطْبَبَانِ | تُطْبَبَا | تُطْبَبَا | تُطْبَبَانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | طُبِبْتُمَا | تُطْبَبَانِ | تُطْبَبَا | تُطْبَبَا | تُطْبَبَانِّ |
| أَنْتُمْ | طُبِبْتُم | تُطْبَبُونَ | تُطْبَبُوا | تُطْبَبُوا | تُطْبَبُنَّ |
| أَنْتُنَّ | طُبِبْتُنَّ | تُطْبَبْنَ | تُطْبَبْنَ | تُطْبَبْنَ | تُطْبَبْنَانِّ |
| أَنَا | طُبِبْتُ | أُطْبَبُ | أُطْبَبَ | أُطْبَبْ | أُطْبَبَنَّ |
| نَحْنُ | طُبِبْنَا | نُطْبَبُ | نُطْبَبَ | نُطْبَبْ | نُطْبَبَنَّ |